Vooroordelen opzij zetten om mensen in nood te helpen

Reine (25) is manager van het cartografieteam dat met behulp van GIS-technologie nieuwe vluchtelingen en kampementen in kaart brengt in de Libanese Bekaa-vallei. Ze is opgegroeid in Libanon tijdens de Syrische bezetting. Nu vertelt ze aan Medair hoe de Syrische crisis haar raakt en waarom ze Syrische vluchtelingen helpt op weg naar herstel.

“Ik heb in Libanon een aardig bevoorrecht leven gehad. Ik heb een heerlijke jeugd gehad. Na de bezetting ging ik naar één van de beste universiteiten van Libanon en studeerde daar af als één van de beste van mijn jaar. Ik had prachtige toekomstplannen en een netwerk waar andere vrouwen van mijn leeftijd alleen maar van konden dromen.

Zoals de meeste Libanezen die tijdens de bezetting opgegroeid zijn, zagen we alle Syriërs als de bezetters van ons land. Dus toen de Syrische crisis begon, zag je de Libanezen daarmee worstelen. We waren de bezettingsjaren nog niet vergeten. Ik probeerde de Syrische vluchtelingen in ons land zo veel mogelijk te ontlopen.

Cartografieproject

Totdat Medair me belde. Ze hadden een cartografieproject opgezet in de Bekaa-vallei om de nieuwe vluchtelingen op te sporen. Het ging daarbij om mensen in informele kampen die in nood verkeren. Medair wilde dat ik hun team zou komen versterken.

Het was precies mijn vakgebied, maar ik was niet geïnteresseerd. Ik had andere plannen en iedereen om mij heen zei dat ik het niet moest doen. Maar toen ik op internet zag wat voor hulp Medair over de hele wereld verleent en de waarden waar ze voor staan, was ik ineens om.

Niet langer onopgemerkt

Nu leid ik het cartografieteam in Libanon. Hier heeft Medair de leiding bij het in kaart brengen van informele kampen in de Bekaa-vallei. Door deze informele kampen (met enkele honderden tot duizenden vluchtelingen) in kaart te brengen, kunnen Medair en andere organisaties daar de meest urgente hulp verlenen. Dat betekent dat kinderen en gezinnen die uit Syrië vluchten en de grens met Libanon oversteken niet langer onopgemerkt blijven. Doordat Medair ze in kaart brengt, worden ze zichtbaar.

Beide benen kwijtgeraakt

In mijn werk zie ik dagelijks de gezichten van de Syrische crisis. Laatst ontmoette ik een man die beide benen was kwijtgeraakt door het conflict. Toen hij ons team zag komen, kroop hij naar mijn collega toe en begon zijn voeten te kussen. Hij smeekte hem om hulp, wat we maar konden missen. Zijn vrouw zat in tranen naast hem met hun kleine kinderen. “Ik kan niet voor mijn kinderen zorgen. Wat voor een vader ben ik?” Hij riep naar de leider: “We zijn blij met alles wat u ons kunt geven.”

Het was een moeilijk moment. Ik stelde me voor dat het mijn eigen vader was en hoe pijnlijk en beschamend het voor hem zou zijn om ons niet te kunnen onderhouden.

Onderdakpakket maakt het verschil

Een paar maanden geleden ontmoette ik een andere Syrische vluchteling die mij raakte. Een jonge moeder, ongeveer van mijn leeftijd. Ze heet Reem, haar man is in Syrië omgekomen. Ze heeft haar dochtertje Amira van vier kunnen redden uit het geweld en haar veilig naar Libanon gebracht. Ze heeft een kleine tent kunnen bouwen voor hun tweeën, maar die lekte en was te koud, waardoor het meisje chronisch ziek werd. Amria kon ‘s nachts niet slapen omdat ze zo veel moest hoesten.

Medair kreeg Reem en haar dochtertje in beeld en gaf haar een onderdakpakket om de tent te verbeteren. Daarmee waren ze beter beschermd tegen de kou en de regen. Ook gaven we haar spullen die ze nog niet had, zoals matrassen, dekens, kook- en wasgerei. Toen ik een maand later weer in het kampje kwam, zag het meisje er al veel beter uit. Ik was zo blij dat ik haar zag rennen en spelen met de andere kinderen.

Menselijke waardigheid

Van deze verhalen zijn er nog miljoenen andere. Vaders, moeders en kinderen maken allemaal hetzelfde leed door en hebben dezelfde noden: onderdak, schoon water en gezondheidszorg.

Dit is geen politieke kwestie meer, maar het gaat om menselijke waardigheid. Iedereen die familieleden is kwijtgeraakt, geen huis meer heeft en zijn land moest verlaten, verdient meer dan te leven op een vuilnishoop. Elke moeder die haar kind beschermd heeft tegen oorlog, moet een veilige plek krijgen om het kind te zien opgroeien.

Vooroordelen weggevallen

Door bij Medair te werken zijn mijn vooroordelen weggevallen. Ik kan vluchtelingen nu zien als mensen in nood en niet meer als bezetters. Ik kan hun pijn en lijden zien, wat mij nog gemotiveerder maakt om hen te helpen.

Deze mensen zijn niet de Syrische bezetters die we jarenlang vreesden, niet de politieke partijen waar we ons tegen verzetten. Dit zijn mensen die alles zijn kwijtgeraakt en die elke dag bang zijn voor wat er komen gaat.

Ons team gaat door omdat wat we doen om de Syrische gezinnen te ondersteunen hen echt helpt om een begin te maken met herstel. Wij willen jou vragen om mee te helpen.”