Peter werkt als klinisch medewerker voor Medair. Hij redt de levens van ernstig ondervoede kinderen in Panyijar County, een moerasgebied in Zuid-Sudan waar tienduizenden mensen vanwege het geweld naartoe zijn gevlucht. “Ik mis mijn vrouw en kinderen iedere dag,” vertelt hij. “Maar pas als hier vrede is, dan is het veilig genoeg om ze hierheen te laten komen. Hopelijk duurt dat niet lang.”
Toen in hun woonplaats Bentiu gevechten uitbraken, renden Peter en zijn gezin voor hun leven. Ze hadden geen tijd om spullen mee te nemen, ze zijn direct gevlucht. Samen met honderden anderen renden ze van de ene plek naar de andere. Peter is zichtbaar opgelucht als hij vertelt dat zijn vrouw en kinderen in veiligheid zijn in een vluchtelingenkamp in Uganda. Hij weet niet hoe het met ze gaat, hij kan geen contact opnemen.
Rennen voor je leven
Rennen voor je leven deed Peter niet voor het eerst. Hij is een van de Lost Boys van Sudan, een groep van 20.000 kinderen die jarenlang op de vlucht waren tijdens de burgeroorlog in Sudan en waarover veel gepubliceerd is. Ik zie het verdriet in zijn ogen als hij zijn verhaal vertelt, dat hij tientallen jaren later weer op de vlucht is. “Ik ben het vechten zo moe, er moet vrede komen,” zegt hij. “Ik wil voor mijn vrouw en kinderen zorgen en een goede medicus zijn.”
Veiligheid
Toen zijn gezin in veiligheid was, keerde Peter naar Zuid-Sudan terug om zijn landgenoten te helpen. Samen met duizenden anderen zochten ze veiligheid in de moerassen. Ze liepen tot aan hun nek door modderig water, het woongebied van slangen en krokodillen. Hij overleefde op een rantsoen van waterlelies en bladeren. Toen hij het dorp Ganyliel bereikte, zaten zijn voeten vol wonden door het scherpe riet en de slakkenhuizen. Peter ging in de kliniek van Medair meehelpen om kinderlevens te redden.
Hongersnood
De mensen in Panyijar County zijn weliswaar veilig voor de gevechten, maar ze staan wel bloot aan een andere levensgevaarlijke bedreiging. In heel het land ligt hongersnood op de loer. De VN meldt dat tegen het eind van 2014 vier miljoen Zuid-Sudanezen op het randje van de hongerdood zullen verkeren.
Dag en nacht
In de eerste maand van Peter in de kliniek werden meer dan 1.000 ondervoede kinderen opgenomen in het voedingsprogramma. “We werken dag en nacht,” vertelt Peter. “De nood is hier zo hoog, mensen sterven letterlijk van de honger en moeten soms kiezen wie er eten krijgt en wie niet. Dan krijgen soms alleen de sterkere kinderen te eten, terwijl de anderen het harder nodig hebben. Ouders zijn bang om al hun kinderen kwijt te raken.”
Marktkramen leeg
Maar niet alleen de kinderen lijden honger in Ganyliel. Door de overstromingen van afgelopen jaar zijn de oogsten mislukt. De bevolking is verdubbeld en de aanvoerwegen zijn onbegaanbaar door het conflict. “Omdat ik voor Medair kon werken, heb ik nu geld om eten te kopen. Maar ik kan het niet uitgeven want de marktkramen zijn leeg,” vertelt Peter. “Ik eet waterlelies en boombladeren en af en toe een vis. Maar de waterlelies raken ook een keer op. We gaan steeds verder het moeras in om ze te vinden, maar de moerassen zijn niet veilig.”
Vastbesloten
Ondanks de honger, de moeite en het verdriet om de afstand tot zijn gezin is Peter vastbesloten om in Ganyliel te blijven en de kinderen te helpen. “Ik wil mijn vrouw en kinderen dolgraag zien, maar al zou ik nu vertrekken, dan weet ik niet of ik veilig zou aankomen. Maar eigenlijk hoop ik dat ze weer veilig in Zuid-Sudan kunnen wonen. Dit is ons land. Ondanks alles hou ik van mijn land.”
Hoop
Als ik Peter vraag of hij nog hoop heeft, beginnen zijn ogen te glanzen. “Medair is eind april gestart met dit voedselprogramma, maar we zien nu al de verandering. We hebben veel gezinnen kunnen helpen, en de mensen krijgen langzaam weer hoop. Ik geloof dat God Medair hierheen gestuurd heeft om ons hoop te brengen. In het begin zag ik afgestompte, hopeloze mensen. Nu zie ik blije, gezonde en lachende gezichten. Zij geven me hoop voor de toekomst.”
Dankbaar
“Ik wil iedereen bedanken die op welke manier dan ook meehelpt, met gebed of geld. Dat geeft ons hoop. Het vechten moet een keer ophouden. Ik vertrouw erop dat we weer veilig kunnen rondlopen in Zuid-Sudan, dat ik voor mijn gezin kan zorgen en mijn kinderen zie opgroeien.”
Geef!
Jouw gift voedt de hongerende kinderen, de toekomst van Zuid-Sudan. Jij kunt direct een verschil maken. Geef alsjeblieft vandaag een gift.
Het werk van Medair in Zuid-Sudan wordt ondersteund door het DG Humanitaire hulp en civiele bescherming van de Europese Commissie, het Bureau voor Internationale Ontwikkeling van de Verenigde Staten, het Common Humanitarian Fund, het Zwitserse Bureau voor Ontwikkeling en Samenwerking en particuliere donateurs.
Medair
Medair / Wendy van Amerongen
21-08-2014
Hulpverlening
https://www.medair.org