Mastana (60) heeft nog nooit eerder sla geproefd. Ze woont in een geïsoleerd bergdorp in een afgelegen deel van Afghanistan en eet haar hele leven lang al hetzelfde. Elke dag tarwe, gerst, yoghurt (van schapenmelk), aardappels en rijst. Heel soms eet ze vlees en ze weet nauwelijks wat fruit en groenten zijn.
Dit eetpatroon is heel normaal in deze droge, hooggelegen regio. Maar het is een dieet waaraan belangrijke voedingsstoffen ontbreken en dat kan leiden tot gezondheidsklachten en ondervoeding.
Mastana en de andere inwoners van deze regio hebben weliswaar eenzijdig, maar gelukkig wel voldoende te eten, toch? Helaas niet. In de afgelopen jaren is er in het dorp van Mastana steeds minder voedsel voorhanden. Door tientallen jaren van overbegrazing en ontbossing ontstaan terugkerende overstromingen en droogte, waardoor de oogsten van de boeren verloren gaan.
Dit betekent voor Mastana dat ze zich het hele jaar zorgen maakt over de winter, zelfs als het hartje zomer is. Als zij en haar familie onvoldoende voedsel verbouwen om de winter door te komen, dan moeten ze of hun schapen (hun zekerheid) verkopen of schulden maken om eten te kopen.
En dan moeten de dorpsbewoners ook nog vóór het invallen van de winter beslissen of ze brandstof voor de warmte kopen of eten voor hun gezin. Het dorp van Mastana is gedurende de wintermaanden zeer moeilijk bereikbaar door de verraderlijke bergwegen.
Vanwege deze kwetsbaarheid is Medair hard aan het werk om de landbouwomstandigheden en de oogsten te verbeteren. Ook werken we aan verrijking van het eetpatroon om ondervoeding te voorkomen voor duizenden Afghanen zoals Mastana. We doen dit door stuwdammen te bouwen zodat hoog water minder schade aanricht. Ook geven we plaatselijke boeren les in landbouwstrategieën en introduceren we gewassen die rijker zijn aan voedingsstoffen en die in het ruige klimaat verbouwd kunnen worden.
Daarnaast helpen we vrouwen zoals Mastana om hun eigen groententuin op te zetten, zodat ze vlakbij huis voedsel kunnen verbouwen. Mastana had nog nooit groenten verbouwd omdat ze geen zaden had, maar ze greep deze kans om mee te doen met beide handen aan. Voedsel is namelijk schaars. Ze werkt nu minstens twee keer per dag met veel plezier in haar groententuin.
“Ik heb sommige groenten nog nooit gezien,” vertelt ze. “Ik heb rode radijs en sla geproefd. Het is heerlijk! En mijn wortels, bloemkool en kool zijn nog aan het groeien. We hebben nu verschillende soorten eten, veel dingen waardoor ik minder van mijn voorraad houdbare producten hoef te gebruiken.”
En wanneer de groenten geoogst zijn, dan gaat Medair Mastana leren hoe ze de groenten kan inmaken (in zuur, jam of chutney) voor de lange wintermaanden.
“Groenten alleen lossen de voedselschaarste niet op, maar ze dragen wel bij aan betere voeding, zorgen dat er meer voedsel beschikbaar is en verminderen de afhankelijkheid van zetmeelgewassen,” vertelt Arianna, adviseur voedselzekerheid in het Afghanistan-programma.
Innovatieve projecten zoals deze zijn nodig om de leefomstandigheden van families in afgelegen delen van Afghanistan te verbeteren. Zonder deze levensbelangrijke veranderingen zijn mensen met eeuwenoude tradities gedwongen om te verhuizen naar overvolle steden om daar werk te vinden.
Daarom blijven we naast de mensen staan op de moeilijkst bereikbare plaatsen in Afghanistan en geven we hen de ondersteuning die ze nodig hebben om in een veranderende wereld te overleven.
Medair
Medair
26-09-2014
Hulpverlening
https://www.medair.org