Onrust in de Joodse gemeenschap in Europa toegenomen

Hoe afschuwelijk de aanslagen in Frankrijk ook waren, elders in de wereld vinden nog veel gruwelijker aanslagen plaats. Maar daar hoor je vrijwel niemand over. Onze verontwaardiging, onze boosheid, onze afschuw is selectief. Waar zijn de miljoenen mensen die de straat opgaan voor de duizenden, tienduizenden gedode christenen in landen als Nigeria, Syrië, Irak en Noord-Korea?

Weekoverdenking door Dirk van Genderen

In gedachten loop ik op straat voor al die anonieme christenen die zijn gedood door terroristen van Boko Haram, ISIS, Hamas, Al Qaida en door de Noord-Koreaanse dictator. Loopt u mee?

Rond de miljoenenmars afgelopen zondag in Frankrijk woedde een schimmig spel. Het was werkelijk bizar dat er leiders en politici voor in de mars meeliepen van landen, waar absoluut geen vrijheid van godsdienst en meningsuiting is. Maar wellicht speelden ook economische belangen van Frankrijk een rol.

Het is opmerkelijk dat de Franse regering niet wilde dat premier Netanyahu, het enige democratische land in het Midden-Oosten, bij de mars aanwezig zou zijn. Maar toen duidelijk werd dat verschillende vooraanstaande Israëlische politici wel naar Parijs zouden gaan, besloot Netanyahu toch ook te gaan. Op het allerlaatste moment heeft de Franse president Hollande er daarna alsnog voor gezorgd dat ook de Palestijnse leider Abbas aanwezig zou zijn.

Het steekt de Franse leiders zeer dat Netanyahu in zijn toespraak bij de herdenking van de Joodse slachtoffers in de Joodse supermarkt duidelijk aangaf dat Israel voor alle Joodse mensen de meest veilige plaats is om heen te gaan en dat ze er van harte welkom zijn.

De onrust in de Joodse gemeenschap in Frankrijk – de grootste van Europa, met zo’n half miljoen mensen – is groot. Velen overwegen Frankrijk vaarwel te zeggen en naar Israel te vertrekken.

Het is te bizar van woorden dat van verschillende kanten naar Israel wordt gewezen als de hoofdschuldige van de aanslagen in Frankrijk. Volgens de burgemeester r van het Turkse Ankara, Melik Gokcek, zit de Mossad erachter. Ook de voormalig Amerikaanse president Jimmy Carter weer met de beschuldigende vinger naar Israel. Zonder conflict met de Palestijnen zouden deze aanslagen niet hebben plaatsgevonden, aldus Carter. Volgens Frans-Algerijnse moslims zouden de aanslagen een Joods complot zijn om de islam in een kwaad daglicht te stellen.

Wie verzint zoiets. Van tevoren weet je het al: Israel krijgt altijd de schuld. Walgelijk.

Donderdag zijn bij een grote anti-terreuractie in België twee terroristen gedood en een derde zwaar verwond. De terroristen – wellicht teruggekeerde Syrië-gangers, zouden op het punt hebben gestaan terroristische aanslagen in België te plegen. Het gerucht gaat zelfs dat ze iemand hadden willen onthoofden. Bij verschillende acties zijn in totaal vijftien mensen opgepakt en het dreigingsniveau in België is onmiddellijk verhoogd.

Door al deze gebeurtenissen is de onrust in de Joodse gemeenschap in Europa behoorlijk toegenomen, ook in Nederland. De orthodoxe Joodse school ‘Het Cheider’ in Amsterdam Buitenveldert bleef vrijdag zelfs dicht.

Mijn gedachten hierover gingen de afgelopen dagen verschillende keren naar Jeremia 16:16b: ‘En daarna zend Ik boden tot vele jagers, dat die hen moeten opjagen van elke berg en van elke heuvel, en uit de kloven van de rotsen.’

Kan het zijn dat het toenemende antisemitisme ‘de jagers’ zijn die steeds meer Joodse mensen opjagen om naar Israel te gaan? Ik acht het zeer wel mogelijk.

Terug naar Nigeria. Er zijn geen woorden voor wat de terroristenbende Boko Haram momenteel in Nigeria doet. De stad Baga – een stad van 10.000 inwoners – werd onlangs totaal verwoest, evenals een aantal andere dorpjes. Baga kende een overwegend christelijke bevolking. Alle inwoners die niet op tijd konden vluchten, werden wreed vermoord. De schattingen van het aantal doden lopen uiteen van enkele honderden tot misschien wel 2000. Zelfs een vrouw die aan het bevallen was, werd gedood. En de wereld kijkt toe. Evenals ISIS in Syrië en Irak streeft ook Boko Haram naar een islamitisch kalifaat, waar de sharia wordt gehandhaafd.

Langzaam begint dit drama, wat heeft plaatsgevonden in Noordoost-Nigeria toch wat meer door te dringen in de wereld, maar het zwijgen doet pijn. Zeker voor alle getroffen mensen uit het bewuste gebied, die al hun bezittingen kwijt zijn en ook nog vele geliefden. Extra triest is dat zoveel christenen het slachtoffer zijn van de terreur van extremistische moslims van ISIS, Boko Haram, Hamas, Hezbollah.

Wat mij opvalt de laatste maanden, is dat Israel zo ongeveer het enige land is, waarvan de leiders de wereld oproepen stelling te nemen tegen het extreem islamitische geweld tegen de christenen. Daarvoor wil ik Israel prijzen. Israel moet zelf voortdurend alert zijn om de eigen bevolking te beschermen tegen aanslagen van extremistische moslims. Maar er is niemand die de christenen in moslimlanden beschermt. Dat maakt hen zo kwetsbaar.

Laten we ons verbonden weten met de christenen die zo te lijden hebben onder de islamitische terreur. Ik zie uit naar de dag dat ook Nederland, onze politiek, luid en duidelijk stelling neemt tegen deze terreur.

In Irak zijn enkele van onze F16’s actief tegen ISIS, er gaan ook enkele Nederlandse militaire trainers heen, maar ISIS moet veel krachtiger worden bestreden. Laten we ook Israel steunen in hun strijd tegen Hamas en Hezbollah, ISIS en Al Qaida.

En wat doen wij tegen Boko Haram? Vooralsnog vrijwel niets. Waarom komt de wereld niet in actie om de massale slachtpartijen te stoppen?

Ik begon met de opmerking dat ik in gedachten op straat loop voor alle slachtoffers van genoemde terreurgroepen. Ondertussen strijd ik in de gebeden, want, beste mensen, er woedt een zware geestelijke strijd.

De geest van de duisternis uit de afgrond wil alles en iedereen kapot maken en vernietigen, met name christenen en Joden, maar ook iedereen die de islam beledigt.

We hebben niet te vrezen, daar schreef ik vorige week over. ‘Wees niet bevreesd;’ woorden van de Heere Jezus Zelf. Hij gaat mee, Hij zal zorgen, wat er ook gebeurt.

Nee, dat is geen garantie dat ons geen leed en lijden zal overkomen. Maar wel de garantie dat ons leven in Gods hand is. Voor de vervolgde christenen is het heel reëel: Als er een einde komt aan ons aardse leven, gaat de hemel voor ons open en mogen we voor altijd bij de Heere Jezus zijn. Wat een heerlijke toekomst wacht ons. Dat mogen we nu al geloven en ervaren, dat wordt eenmaal werkelijkheid, aan het einde van ons leven of als de Heere Jezus komt en we voor altijd mogen delen in Zijn heerlijkheid.

Dirk van Genderen is columnist, publicist en spreker. Eerder was hij eindredacteur van Visie, het programmablad van de EO. Elke week schrijft hij een nieuwsbrief die ook op z’n site wordt gepubliceerd en elke maand schrijf hij een commentaar in Het Zoeklicht. Bezoek zijn website via de link onderaan dit item.