Van stamppot tot lentefair voor de sloppenwijken in India

Samen met zijn gemeente, de Gereformeerde Kerk in Herwijnen, voert Bas de Vries twee jaar lang actie voor kinderen in de sloppenwijken in India. Waarom India? Wat motiveert hen? En hoe neem je de gemeente mee in je enthousiasme?

Hallo Bas, stel je even voor aan onze lezers. Wie ben je?

Ik ben Bas de Vries. Ik woon in Haaften, maar ga naar de Gereformeerde Kerk in Herwijnen. In het dagelijks leven werk ik bij Waterschap Rivierenland als Paneloperator. Ik ben getrouwd en heb twee kinderen van 15 en 8 jaar oud.

Je bent diaken. Wat houdt dat in en wat is jouw drive?

Als diaken houd ik mij bezig met de diaconale taken in de gemeente. In praktische zin betekent dit het collecteren tijdens de diverse diensten, maar juist daarbuiten vindt het belangrijkste werk plaats. Namelijk ervoor zorgen dat geld op de juiste plaats terecht komt én omzien naar onze naasten dichtbij en ver weg.

Ik heb op diverse momenten gezien wat armoede kan betekenen, zowel in binnen- als buitenland. Ik vind het mijn taak, als kind van God, om zorg te dragen voor mijn naasten. Op deze manier wil ik de liefde van God, die ik heb gekregen, uitstralen en delen met anderen.

Jullie ondersteunen als gemeente twee jaar lang het project in Dharavi. Waarom hebben jullie gekozen voor World Vision?

DharaviWij zijn met World Vision in aanraking gekomen via mijn broer die nog regelmatig contact had Ruud van Eijle. We zochten samen met de Hervormde Gemeente en School met de Bijbel uit Herwijnen een project dat wij voor twee jaar konden ondersteunen. Daarbij was het belangrijk dat het ook de jeugd uit de gemeente en de kinderen van de lagere school zou aanspreken. World Vision heeft vervolgens het Dharavi-project voorgedragen. Hierbij ondersteunen we kinderen in de sloppenwijken van Dharavi in India.

Hoe zien de twee campagnejaren eruit? Welke activiteiten doen jullie en welke staan er nog op de planning?

We hebben de twee campagnejaren afgetrapt met een stamppotavond in maart 2015, wat opgezet was door onze jongeren. Tijdens deze avond konden mensen genieten van een lekkere maaltijd en werd geld ingezameld voor het project. De gemeente heeft toen ook meer informatie gekregen over het project.

Daarnaast hebben we diverse inzamelacties georganiseerd en er komen er ook nog een aantal aan. Denk bijvoorbeeld aan een oud ijzeractie. En de kinderen op de lagere school hebben een sponsoractie georganiseerd. De kinderen hebben geld verdiend door geen snoep te eten. We gaan waarschijnlijk ook mee doen met de jongerenactie Zip your Lip en in mei organiseren we de Lentefair. Een deel van de opbrengst van de Lentefair is bestemd voor Dharavi. Ook ontvangen we regelmatig giften en collecteren we tijdens diverse diensten voor het project.

Hoe heb je de gemeente enthousiast gemaakt voor deze actie?

Allereerst hebben we veel informatie gedeeld op de stampottenavond. In november is Ruud van Eijle voorgegaan in een diaconale dienst. En in maart is Wim Bevelander voorgegaan in een jeugddienst. Verder houden we de gemeente op de hoogte via het contactblad (een maandelijkse uitgave).

Wat vond je het leukst of het meest bijzonder tot nu toe?

De dienst van Ruud van Eijle was voor mij persoonlijk erg inspirerend en bemoedigend, omdat Ruud met voorbeelden uit de praktijk van dichtbij en veraf je weet aan te zetten tot het oppakken van Gods opdracht: het bestrijden van onrecht en armoede.

Wat is volgens jou de gouden tip voor andere kerken, die ook graag in actie willen komen tegen onrecht?

Het is belangrijk om alle groepen in de gemeente (ouderen, jongeren, kinderen) en scholen bij het project te betrekken. En ik heb ook gemerkt dat mensen het fijn vinden als je het project ook persoonlijk toelicht. Dat creëert meer betrokkenheid, dan wanneer het slechts op papier wordt verteld.