Watertankdistributie onder Venezolaanse vluchtelingen

ZOA – Noodhulpcoördinator Ina is momenteel in Colombia voor de noodhulp aan Venezolaanse vluchtelingen. Één van de grootste problemen onder de Venezolanen is de aankoop en opslag van schoon drinkwater. Daarom doet ZOA een watertankdistributie. Lees hier hoe dat in zijn werk gaat.

Morgen gaan we 430 tanks distribueren in Villa del Sur. Dit is een informeel vluchtelingenkamp van migranten uit Venezuela, het bevindt zich aan de rand van de stad. De vluchtelingen zijn hier afgelopen tijd neergestreken en een hutje gebouwd. Om te overleven proberen ze in de stad wat geld te verdienen, maar de inkomsten zijn minimaal, nauwelijks genoeg om van te overleven. Één van de grootste problemen is het drinkwater. Het is niet mogelijk om een waterput te maken, omdat de overheid het niet toelaat en het water dat in de grond zit, zit diep en is zout. Daarom moeten mensen nu water kopen per jerrycan. Dit kopen ze van jongens die de huizen afgaan met een klein karretje.

Het kopen van dit water is een flinke aanslag op het weinige inkomen dat ze hebben, soms besteden ze er de helft van hun inkomen aan. Ze hebben geen keus, want zonder water kunnen ze niet overleven. ZOA gaat deze mensen helpen door grote watertanks te distribueren van 500 liter. Hiermee kunnen mensen direct een grote hoeveelheid water kopen van de grote watertankers, waarmee de prijs halveert.

Morgen is de dag van de distributie. Vandaag spreken we in het dorp de laatste dingen door met de lokale leiders. We bepalen de distributieplekken definitief en kijken hoe toegankelijk het gebied is. Gelukkig valt dat laatste erg mee en kunnen we de tanks alvast naar de punten brengen die we in gedachten hadden. Tot slot bellen we de benodigde medewerkers dat de distributie definitief doorgaat en halen we de laatste benodigdheden op bij de leverancier.

De ramp in Colombia wordt steeds groter. Al meer dan 1,5 miljoen Venezolaanse vluchtelingen zijn naar Colombia gevlucht en zij zijn letterlijk alles kwijt. Daarom is ZOA een noodactie gestart.

Om 5:45 verzamelen we met ons team, zo’n 15 mensen op ons kantoor. De watertanks zouden om zes uur geleverd worden en we willen vroeg beginnen, als het nog niet zo heet is. Maar helaas, om zes uur zijn er nog geen watertanks te zien. We beginnen vast met de instructies nog een keer door te nemen, teams in te delen en de benodigde spullen te verdelen. Na een aantal pogingen om de leverancier van de tanks te bereiken, hebben we telefonisch contact. Helaas, afgelopen nacht is de vrachtauto bij een politiecontrole tegengehouden, hij mocht pas verder toen de zon opkwam. Verwachte aankomsttijd is 11 uur. Uiteindelijk zien we om 12:30 de vrachtauto aankomen. Je moet een beetje flexibel zijn als je in deze gebieden wil werken!

Het uitladen van de watertanks is een spectaculair gezicht en binnen korte tijd staan alle tanks bij de twee distributiepunten. Hiervandaan worden ze met karretjes bij de huizen gebracht, waar ze gedistribueerd worden. Het is belangrijk dat het hoofd van het huishouden aanwezig is, die kan tekenen voor ontvangst. Zo kunnen wij registreren wie er allemaal een tank hebben ontvangen. Nadat de tank geleverd is moet het kraantje bij het huis aangebracht worden. De teams hebben al snel de slag te pakken en ondanks de warmte verloopt de distributie snel en soepel. Gelukkig maar, want we willen voor het donker klaar zijn, anders moeten we terug naar de stad om de tanks veilig op te slaan. We zijn net op tijd en bij het invallen van de schemering rijden we terug. Morgen gaan we de tweede helft van de tanks distribueren, die dan aan zullen komen met een tweede vrachtauto.

Als we vanmorgen vroeg weer bij kantoor aankomen, regent het erg hard. Onze chauffeur moet zelfs een omweg maken, omdat sommige straten meer op rivieren lijken. Ik moet denken aan alle hutjes en huizen die ik gisteren gezien heb, hoe moeten zij droog blijven in deze regen? Ook maken we ons zorgen over de distributie vandaag, ik heb er een hard hoofd in dat we wel verder kunnen. Gelukkig klaart het iets op en tegen de tijd dat we aankomen in Villa del Sur is het droog.

Anders dan gisterochtend staat de vrachtauto met watertanks al op ons te wachten! Het team weet wat ze moeten doen en binnen de kortste keren loopt de distributie weer als een geoliede machine. Dat geeft mij wat tijd om even met Italo te praten. Hij is 51 jaar en woont hier met zijn vrouw, drie kinderen en een kleinkind. Hij woont al 2,5 jaar in Colombia en probeert dagelijks rond te komen. Zijn vrouw is kleermaakster en verdient wat geld door het vermaken van kleding. Ze hebben op dit moment een paar emmers, die ze dagelijks moeten vullen door jerrycans met water te kopen. Maar door de grote tank die hij vandaag krijgt hoeft hij voortaan maar eens in de twee weken een grote hoeveelheid water te kopen, wat een stuk goedkoper is. Nu hoeft het gezin van Italo niet meer elke dag op water uit te gaan, wat hem de ruimte geeft ook naar een bijverdienste te zoeken.

Rond de middag zijn we klaar en nemen dan afscheid van Villa del Sur. Ik rijd met een voldaan gevoel terug naar de stad. Je merkte onder deze Venezolanen dat we echt een stuk van hun nood konden verlichten. De volgende stap is het bouwen van toiletten. Veel mensen hebben geen of een provisorisch toilet. De bouw van toiletten zal niet alleen de gezondheid flink verbeteren maar vooral ook mensen een stukje eigenwaarde teruggeven.

Steeds meer vluchtelingen in Colombia zijn wanhopig: ze hebben niets meer. Help je mee om hen de eerste levensbehoeften te geven? Doneer dan via onderstaande link naar de website van ZOA.

ZOA
ZOA
01-10-2019
Hulpverlening
https://www.zoa.nl

Christelijk Nieuws
ChristelijkNieuws.nl maakt gebruik van cookies