Column – Ergens in Friesland. We waren aan het fietsen en op een kruispunt keek ik bewust naar dit weggetje. Het was een eenvoudig zandweg die spoedig tussen de velden verdween. Een stuk typische landbouwgrond. Maar het liet me ook een menselijk probleem zien: onze blik is duidelijk beperkt!
Na de volgende bocht kan ik niet meer zien wat me daarachter te wachten staat. Oh, en wat zou ik graag willen weten wat me in de toekomst te wachten staat. Het leven zou dan veel beter gepland kunnen worden, zou (blijkbaar) veiliger zijn. Maar als mens ben ik niet zonder grenzen, en dat frustreert me keer op keer. De onzekerheid die de toekomst met zich meebrengt is moeilijk te dragen en nog moeilijker te aanvaarden!
Onzekerheden
We leven nu in ongewoon onzekere tijden: De pandemie en de oorlog in Oekraïne brengen elke dag nieuwe onzekerheden in ons hoofd. Zal de pandemie op een gegeven moment voorbij zijn, of zullen nieuwe virusvarianten ons in de toekomst steeds opnieuw teisteren? Zullen de vaccins doeltreffend genoeg zijn of zijn er nieuwe geneesmiddelen nodig? Blijft de oorlog in Oekraïne bestaan of zal hij ook ons land, onze regio bereiken? Hoe zullen de prijzen zich ontwikkelen? Zal ik mijn baan kunnen behouden of ga ik hem verliezen? Vragen die ons kunnen afschrikken – maar wat kunnen we doen? Kunnen we überhaupt iets doen?
Zorgen
Petrus schrijft in zijn eerste brief twee heel opmerkelijke verzen, waaraan ik in dit verband moet denken en ik hoop dat mijn lezers het mij vergeven als ik in het citaat een halve zin weglaat, omdat op deze manier een belangrijk aspect duidelijker naar voren komt! Zo staat het in 1 Petrus 5 in vers 6 + 7: “Verneder u dan onder de krachtige hand van God… Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u..”
Niet als God
Wij zouden zo graag onafhankelijk van God willen zijn, omdat de leugen van de slang ons nog steeds in de oren klinkt: “… Gij zult als God zijn!” Maar telkens weer stuiten wij op grenzen die ons bewijzen dat wij net niet als God zijn geworden.
Zijn plan
Petrus zegt dat we ons moeten vernederen onder de machtige hand van God. Dit betekent dat wij onze beperkingen en Gods almacht erkennen: wij kunnen niet verder zien dan de volgende bocht in de weg. God, daarentegen, ziet ons hele leven voor zich, als een open boek! Hij heeft Zijn plan voor ons persoonlijk, maar ook voor de hele aarde, en dit plan is beter dan alle goede ideeën die wij mensen hebben.
Loslaten
Wij moeten dit “ons vernederen onder de machtige hand van God” tot uitdrukking brengen door al onze zorgen op HEM te werpen! Werpen heeft veel, eigenlijk alles, te maken met loslaten. Wat ik loslaat ligt niet meer in mijn handen, en wat ik op God werp, heeft Hij vanaf dat moment in Zijn handen. Verootmoedigen betekent ook toegeven aan God dat Zijn plan voor mijn leven beter is dan het mijne. Het betekent accepteren dat mijn leven heel anders kan lopen dan ik had gewild. Loslaten kan mij verdriet doen, omdat ik het moeilijk vind Gods weg voor mij altijd als goed en rechtvaardig te aanvaarden – het betekent alleen maar de vernedering om mij te onderwerpen aan de Sterkere met het perfecte overzicht. Zelfs al is het met tranen.
Perfect
Niettemin, het is goed! Waarom? Omdat God, de almachtige Schepper “bezorgd” is! Voor mij en ook voor jou! HIJ houdt van ons en wil het beste voor ons! Pas in de eeuwigheid zullen wij Zijn plan voor ons leven ten volle begrijpen – nu is het als kijken naar de onderkant van een handgeknoopt tapijt: daar zien wij slechts de wirwar van draden en knopen, een puinhoop. Maar God zal ons op een dag ons eigen persoonlijke beeld van het leven laten zien, precies zoals Hij het gepland heeft! En het zal perfect zijn.
Lars Krüger
Lars Krüger woont samen met zijn vrouw in Duitsland en is een groot liefhebber van de natuur. Hij is actief in de plaatselijke evangelische gemeente. Regelmatig is Lars met zijn fotocamera te vinden in de natuurgebieden rond zijn woonplaats. Voor christelijknieuws.nl schrijft hij over zijn belevenissen en ervaringen en trekt hij mooie parallellen met gedachten uit de Bijbel. Vertaling artikel: redactie christelijknieuws.nl