Column – De manier waarop God Zich aan Israël als volk bekendmaakt, gaat verder dan hoe Abraham, Isaak en Jacob Hem hadden gekend. Hij laat Zich zien als de Degene ‘die er zal zijn’. Daarop moeten Mozes en Aäron vertrouwen wanneer ze voor de tweede keer de opdracht krijgen om bij de koning van Egypte langs te gaan.
De eerste keer was voor hun gevoel op een fiasco uitgelopen. In plaats van zicht op redding, had Farao de werkomstandigheden van de Israëlieten een graadje erger gemaakt. Het volk heeft geen oren meer naar beloften over bevrijding. En zelf staan ze ook niet te popelen om te gaan. Toch gaan Mozes en Aäron opnieuw naar het paleis.
Die tweede ontmoeting is een confrontatie: Aäron werpt een staf op de grond en die wordt een slang. Het Hebreeuwse woord kun je ook lezen als ‘krokodil’ of ‘zeemonster’. Eeuwen later gebruikt de profeet Ezechiël hetzelfde woord: ‘Farao, Ik keer me tegen je, jij, koning van Egypte, jij, grote krokodil die daar ligt in de waterstromen van de Nijl’ (Ezechiël 29:3). De strijd was niet tussen mensen, maar tussen de God van Israël en het Egyptische systeem van onderdrukking. De Egyptische tovenaars gooiden op hun beurt hun toverstaven als slangen in de strijd, maar die werden door Aärons ‘slang’ verslonden.
Strijden tegen geestelijke machten is menselijk gezien een hachelijke zaak. Want wie staat ‘aan de goede kant’? Zo heeft het streven van de nieuwe Israëlische regering om het rechtssysteem te hervormen veel voor- en tegenstanders. De tegenstanders zijn bang dat het recht zal worden ondermijnd en de regering steeds dictatorialer wordt. Voorstanders wijzen er juist op, dat het huidige Hooggerechtshof helemaal niet democratisch is gekozen en met hun ‘linkse’ agenda elke wet van het kabinet kan torpederen. Het nieuwe systeem zal volgens hen juist een beter evenwicht tussen beide machten opleveren. Afgelopen woensdag reguleerde hetzelfde hoge rechtsorgaan overigens dat de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken, Arye Deri van de Ultra-Orthodoxe Shas partij, geen minister kan blijven vanwege zijn ‘rampzalige politieke staat van dienst’. Netanyahu moet nu beslissen of hij Deri uit zijn kabinet verwijdert of tegen het Hooggerechtshof ingaat. Een kabinetscrisis?
De nieuwe regering van Israël voer ook een nieuwe koers inzake het nederzettingenbeleid in Judea en Samaria. Zo negeerde ze openlijk de eis van de regering Biden om af te zien van de uitbreiding van Joodse nederzettingen alsmede de uitbreiding van de Israëlische soevereiniteit over dit gebied. Yuli Edelstein verklaarde, als vertegenwoordiger van de Knesset: ‘de uitbreidingen in Judea en Samaria zijn noodzakelijk. We kunnen het leven van de families die daar wonen niet stilzetten’. Overigens staan in het kabinet ook de neuzen niet helemaal gelijk: de minister van Defensie Yoav Gallant negeerde vrijdag het gezag van minister van Financiën Bezalel Smotrich en beval de evacuatie van een nieuwe buitenpost van settlers in de regio Samaria.
Tegelijkertijd vond in Europa van woensdag tot en met vrijdag de jaarlijkse internationale bijeenkomst plaats van het World Economic Forum. O.a. premier Rutte en de ministers Kaag, Hoekstra, Ollongren, Van Gennip en Schreinemacher reisden af naar het Zwitserse Davos om deel te nemen aan verschillende sessies. Ook hadden ze ontmoetingen met collega’s, vertegenwoordigers van het bedrijfsleven en economen, volgens de verklaring op de website van de Rijksoverheid. Ondertussen groeit de argwaan bij zowel complotdenkers als sommige niet-complotdenkers over wat er allemaal naast de officiële lezingen in achterkamertjes zou worden bedisseld…
De boodschap van Mozes en Aäron aan de koning van Egypte is, namens de God van Israël: ‘Laat mijn volk gaan’. Maar Farao ‘maakt zijn hart zwaar’. Hij blijft weigeren. Toch zal Egypte uiteindelijk aan den lijve ondervinden wiens woord zwaarder weegt. Tenslotte zal Farao het volk van Mozes en Aäron zelfs wegjágen…
De God van Israël heeft het laatste woord. Alleen in de naam van ‘degene die erbij is’ is er een uittocht mogelijk. Die wetenschap sterkt ons om stand te houden tegen alles wat daartegenin zou kunnen gaan. Want dwars door lijden en dood heen behaalde zijn Zoon de overwinning.
Maar als Ik door de vinger van God de demonen uitdrijf, dan is het Koninkrijk van God bij u gekomen. Wanneer een sterke gewapende man zijn woning bewaakt, is alles wat hij heeft veilig. Maar als iemand die sterker is dan hij, op hem afkomt en hem overwint, neemt hij hem zijn hele wapenrusting, waarop hij vertrouwde, af en verdeelt zijn buit. (Lucas 11:20-22)
Sybe de Vos
Het gedeelte dat deze week in de synagoge wordt gelezen is ‘Waëra’ (En Ik verscheen) en beslaat Exodus 6:2-9:35. Tekst & illustratie © Sybe de Vos | 21 januari 2023.